Vanmorgen ben ik opgestaan in de regen en daarna regende het, en daarna ook. Dus vandaag alleen maar in de trekker gezeten. Snel een paar keer gestopt om gekke Geis even los te laten en te laten plassen. Bij het tanken werd ik alweer herkend door jongens op de motor. Die hadden mij gezien op Trollstigen. Zij gaan ook naar de Noordkaap.
Op de boot van Valset naar Brekstad werd ik aangesproken door twee nieuwsgierige vrachtwagenchauffeurs uit Nederland. We voerden mooie emotionele gesprekken. De chauffeur was zijn vrouw vier jaar geleden, op jonge leeftijd, verloren aan kanker. Voordat we in onze eigen voertuigen stapten, gaf hij nog twee pilsjes aan me mee voor vanavond en een donatie in de laars, met de woorden “mensen zoals jij maken de wereld mooier”. Dank je wel! En we gingen weer ieder onze eigen weg! Wat mooi om zulke mensen te ontmoeten.
Ik zit inmiddels aan de andere kant van het fjord van Trondheim en ik tuf lekker door in de regen. Steeds een stukje dichterbij de Noordkaap.
Oh ja, ik hoor steeds van mensen dat ze mij zo’n lieve jongen vinden, omdat ik dit allemaal doe en zo. Maar ik wil natuurlijk ook weer niet té lief overkomen en nou denk ik dat het komt door mijn hoed. Dus ik heb een nieuwe hoed gekocht en ik denk dat dat iets beter bij mij past en ik ben er echt heel blij mee. Dus ik ga vanaf nu op een andere manier door het leven!