Vannacht was ik in Denekamp beland. Daar had ik een afspraak met journalisten van Tubantia. Net als de eerste dag van mijn expeditie. Zo is het cirkeltje weer rond.
Om op tijd thuis te zijn moest ik nog best effe doorrijden vandaag. Ik had namelijk ook allemaal persafspraken voor interviews onderweg: Hart van Nederland, Radio 5, RTV Utrecht. Maar stipt op tijd reed ik de Noordweg op. Wat een boel mensen waren er afgekomen op mijn uitnodiging! Hartverwarmend!
Ik parkeerde mijn trekker op de oprit. Geisha maakte nog een lelijke smak uit de trekker. Zul je altijd zien. Het is zes weken goed gegaan, nu landde ze ondersteboven beduusd als ze was weer thuis te zijn.
Mijn entree ging ook niet heel vlotjes. Na de begroeting van mijn gezin en familie stond ik eerst de pers te woord.
En pas een half uur later kwam ik beetje bij beetje van de ene begroeting naar de andere, het erf verder op. Het was ook zo bijzonder! Er waren mensen die mijn verhaal van de radio en van FaceBook kennen, die ik nog nooit gezien had! De twee motorrijders uit Huizen die ik op een veerboot in het noorden tegenkwam waren op de motor gekomen. Vrienden, kennissen, mensen uit de buurt, sponsors: zoveel mensen, zoveel te bespreken! De stralende zon, Bert-Jan verzorgde de muziek.
Lieve mensen het was helemaal geweldig! Zonder mij geen expeditie, maar jullie maakten het succes ervan compleet. Wat een steun heb ik gehad aan jullie appjes en berichtjes op moeilijke momenten, wat een gein en gezelligheid boden de kijkers van de livestreams. Wat een mooie gesprekken heb ik mogen voeren. En uiteraard al die gulle donaties. Allemaal:
Dank, dank, dank,
Paul
Oja, de donaties zijn uiteraard nog steeds welkom, “de lijnen zijn nog niet gesloten”.
Enne, dit krijgt zondermeer een vervolg: Santiago, China, nogmaals de Noordkaap… wie zal het zeggen? Maar u hoort zeker meer en weer van mij!