21 juni 2022 vertrok ik uit De Bilt met Geisha de hond en de tractor mijn oude Fordje. Na veel mooie avonturen maar ook ontberingen, bereikte ik op 10 juli de Noordkaap. 3 Augustus vierde ik mijn thuiskomst op mijn 50e verjaardag met al mijn vrienden en kennissen weer terug op mijn boerderij.  Ik ondernam de reis om geld in te zamelen voor kankeronderzoek.
De expeditie is volbracht, maar de actie gaat door! Doneer als u iets kunt missen.

Zondag 10 juli om 14.00 uur arriveerde Paul op de Noordkaap!

Na een barre tocht van 4.450 kilometer, 20 dagen, met 30 kilometer per uur, dag in dag uit, in het lawaai van de tractor, over hobbelige weggetjes. Soms door regen en kou, de weg altijd eindeloos lang. Slapend in de buitenlucht in een bakkie achter de trekker. Door de prachtigste natuur, hoogvlaktes, bergen, fjorden en het allermooiste: omringd door het eeuwige niets. Mooie gesprekken, maar ook eenzame dagen. Enthousiast, verwonderd, ontroerd en soms enorm afzien, tot emoties toe. Maar toen eindelijk: de Noordkaap! Champagne! (klimaatneutraal gekoeld).

Lees meer in de blog over deze dag.

Het slotakkoord

Woensdag 3 augustus na bijna 9.000 kilometer, 400 uur sturen, twee politiecontroles, een lekke band en een boel avonturen verder, na een reis van zes weken en twee dagen, veel lachen en ook wat tranen, bereikte ik het eindpunt: mijn erf in De Bilt.
Lees meer over dit slotakkoord in mijn blog.

De route

Op mijn reis naar de Noordkaap doorkruiste ik in de zomer van 2022 met de tractor zes landen: Nederland, Duitsland, Denemarken, Noorwegen, Finland en Zweden. De route voerde over bergpassen en toendra’s langs grote ijsvlakten en de beroemde fjorden. Ik heb rendieren gezien, collega-boeren gesproken, nomaden ontmoet en heel veel natuurschoon bewonderd. Meestal sliep ik in een kist achterop mijn trekker, langs de weg of op boeren erven. Zo heb ik optimaal de landen en de mensen leren kennen.

Vakantie?

Nee het was niet bepaald een snoepreisje maar een expeditie. Het vervoer was niet comfortabel: mijn tractor rijd slechts 30 kilometer per uur. Ik reed gemiddeld 10 uur per dag, zonder airconditioning, in het lawaai met slechte vering. De overnachtingen en maaltijden waren niet luxueus. De muggen wisten mij te vinden en soms regende het dagen actereen! Waarom deed ik het? omdat ik mensen wilde bereiken met mijn boodschap: draagt u, of uw organisatie, bij aan een toekomst zonder kanker en wilt u mijn expeditie ondersteunen? Doneer.

De heenweg voerde me van Nederland, via Duitsland, door het hele vaste land van Denemarken naar Hirtshals. Daar nam ik de boot naar Kristiansand in Noorwegen. In Noorwegen ging ik noordwaarts door de bergen naar Leirdal, via Lofoten volgde ik vervolgens grotendeels de E6 naar het uiterste puntje: de Noordkaap.

De terugweg voerde een heel klein stukje door Finland en Zweden, maar ik was zo verzot geraakt op Noorwegen dat ik gauw weer de grens overgegaan ben en de rest via Noorwegen ben gereden. In het zuiden volgde een stuk Zweden en daar nam ik de veerboot van Helsingborg naar Helsingør terug naar Denemarken. Mijn hele reis kun je nalezen op mijn blog.